Om de beste ervaringen te bieden, gebruiken wij technologieën zoals cookies om informatie over je apparaat op te slaan en/of te raadplegen.
De technische opslag of toegang is strikt noodzakelijk voor het legitieme doel het gebruik mogelijk te maken van een specifieke dienst waarom de abonnee of gebruiker uitdrukkelijk heeft gevraagd, of met als enig doel de uitvoering van de transmissie van een communicatie over een elektronisch communicatienetwerk.
De technische opslag of toegang is noodzakelijk voor het legitieme doel voorkeuren op te slaan die niet door de abonnee of gebruiker zijn aangevraagd.
De technische opslag of toegang die uitsluitend voor statistische doeleinden wordt gebruikt.
De technische opslag of toegang die uitsluitend wordt gebruikt voor anonieme statistische doeleinden. Zonder dagvaarding, vrijwillige naleving door je Internet Service Provider, of aanvullende gegevens van een derde partij, kan informatie die alleen voor dit doel wordt opgeslagen of opgehaald gewoonlijk niet worden gebruikt om je te identificeren.
De technische opslag of toegang is nodig om gebruikersprofielen op te stellen voor het verzenden van reclame, of om de gebruiker op een site of over verschillende sites te volgen voor soortgelijke marketingdoeleinden.
De dharma (leer) gaat altijd over mens-zijn
Voor een zenleraar is diens dharma de lijn van begeleiding van cursisten. Die dharma is er niet in een keer maar ontwikkelt zich gaandeweg. Organisch. Het kost tijd. Het is de geleidelijke versmelting van je persoonsontwikkeling, van een leven lang ervaren, vallen en opstaan, schuren, slijpen, leren en afleren, verdieping in leven en werk, in het samenzijn met je leraar en de zengemeenschap en dat alles in de grote samenhang der dingen. Daaruit distilleert zich een weg die ondefinieerbaar is maar ontegenzeggelijk past bij die persoon.
Mijn dharma krijgt vorm in mijn wereldse leven, zoals in mijn werk voor professionals in het beroepsonderwijs, met een breed scala van discipline-overstijgende thema’s die in het leven van alledag hun impact hebben – denk aan burgerschap, klimaat, professionalisering, onderwijscurricula, sociale media, leiderschap etc. Het centrale punt daarbij is dat alles in dit moment plaatsvindt en in een onverbrekelijke samenhang der dingen waarvan niets en niemand is of kan worden gesloten. Uitsluiting is tegen-natuurlijk, het druist in tegen de werkelijkheid die we manifesteren en die ons beweegt in alle dingen.
Ik realiseer me steeds vaker hoe onwijs veel geluk we hebben als we gezond geboren worden, kunnen opgroeien, scholing krijgen, kunnen werken enz. De dankbaarheid voor al dat speelt een grote rol. In een pdf met de Grondbeginselen bij Enso Zen Circle staat aan het eind een tekst dankbetuiging die we dagelijks kunnen uiten naar alles wat en allen die ons op onze weg hebben geleid en ondersteund. Afgelopen week ben ik mijn zegeningen gaan tellen en het bracht me tot de overtuiging dat veel (zelfveroorzaakt) leed ontstaat doordat we blind (geworden) zijn voor de vele zegeningen, waarbij ik direct opmerk dat veel leed aan anderen door anderen wordt toegebracht. Maar wellicht is het onze opdracht naar vermogen zorg te dragen voor het welzijn van onze omgeving. Zei een zenleraar niet ooit op de vraag wat de essentie van Zen is: Goed voor je plantjes zorgen!
Doorheen mijn leven was het verlangen naar transparantie en eenvoud een rode draad. Zen en haar leraren wezen me de weg, de weg die we gaan waar we staan, in de alomtegenwoordigheid van de geest, een weg van veelheid en eenvoud. Je leven daaraan opdragen, met al ons vallen en opstaan. Huilen om het leed in de wereld en je eigen onmacht en tegelijkertijd lachen en je verblijden in de schoonheid en het wonder der dingen. Het goede zien in ieder ook als de mens in kwestie daartoe niet bij machte is, jezelf in hen herkennen in het besef – dat ben ik ook. Niets uitsluiten. En niemand achterlaten, in jezelf. Niemand tot gevangene maken in je eigen bewustzijn door harde vooroordelen en onbegrip. Niets gaat buiten ons om. En dan is de vraag: hoe je daartoe te verhouden? De worsteling in jezelf onderkennen en de confrontatie daarmee niet schuwen. Telkens weer.
Religies dienen in de kern één doel: mens worden
De Boeddha en Christus willen niet zozeer dat je Christen of Boeddhist wordt maar dat je mens wordt en Gods of Boeddha’s werk doet. Dat werk behelst niet soetras of de Bijbel lezen (hoewel dat er bij kan horen) maar allereerst dat je leeft vanuit je hart. Je hebt me vaker horen zeggen, het gaat er niet om dat je religieus wordt maar dat je Wim, Henriëtta wordt, jezelf zoals je bent want zoals je bent ben je goed. Je hart openen, naar jezelf en naar anderen. Je niet groot houden, je niet klein maken, maar jezelf tonen zoals je bent. Niet gekunsteld zijn. Met andere woorden, als je blij bent wees blij, als je verdrietig bent, wees verdrietig. We zijn mens, met alle sterkte en zwakte die daarbij horen.
Vorige week las ik enkele passage uit de Bijbel die verband houden met Goede Vrijdag en Pasen. In de nacht voor de gevangenname en kruisiging verbleef Christus in olijventuin, overmand door doodsangst bad hij tot de Vader hem te ontzien. Uiteindelijk besefte hij: Niet mijn wil maar Uw wil.
Het is misschien niet de goddelijke aard van Jezus die zo aanspreekt maar zijn menselijkheid, zijn diepe menselijkheid en zijn diepe liefde voor de mens voor wie Hij zijn leven gaf.
Ik zeg al jaren, er is geen reden de eigen religieuze traditie te verlaten. In de abdij heb ik door de jaren heen gezien dat Zen voor veel mensen een brug is naar een herontdekking van het eigen christelijke geloof. Dus laat je inspireren door de onmetelijke rijkdom van de westerse christelijke traditie!
Het leven is realistisch, in alles – houd het zo